Zesmaal zicht op de de basiliek
De drievoudige basiliek bestaat uit drie kerken: de crypte, de basiliek Onbevlekte Ontavangenis en de Rozenkransbasiliek.
De Crypte, die in 1866 in
gebruik werd genomen, bleek al spoedig te klein voor de grote stroom pelgrims
die op gang kwam.
Daarom werd er overgegaan op de bouw
van een grotere kerk bovenop de kapel, de Basiliek van de Onbevlekte
Ontvangenis.
De architect was Hippolyte Durand. De
kerk is in neogotische stijl gebouwd.
De kerk werd toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van de Onbevlekte Ontvangenis.
Het
dogma van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria was in 1854 door paus Pius IX ingesteld, wiens medaillon
boven de ingang van de kerk prijkt. De kerk werd in 1873 in
gebruik genomen.
 |
De bovenbasiliek voor de bouw van de Rozenkransbasiliek
|
Langs weerszijden is er een opgang naar de bovenbasiliek
Omdat de Basiliek van de Onbevlekte
Ontvangenis ook spoedig te klein werd, werd al voor het einde van de
negentiende eeuw begonnen met de bouw van de Rozenkransbasiliek,
de onderste van de 3 kerken, die in 1901 in gebruik werd genomen.
De kerk is gebouwd in Romeins-Byzantijnse stijl in de
vorm van een groot Grieks
kruis met een oppervlakte van ongeveer 2.000 m2. In een waaier
rond de apsis en de armen
van de dwarsbeuk bevinden zich
vijftien kapellen van elk 104 m2. Elke kapel vertegenwoordigt een scène van de geheimen van
de Rozenkrans, in drie groepen
van vijf, respectievelijk de blijde geheimen, de droevige geheimen en de
glorierijke geheimen.
Het centrale mozaïek toont de Moeder Gods, die
beschermend haar mantel spreidt over allen die tot haar komen.
Boven prijkt de koepel met het met goud belegde kruis.
